بررسی مقیاس حیطه استرس شغلی در پرستاران یکی از بیمارستان های نظامی تهران در سال ۱۳۹۱

مقدمه: استرس جزء بیماریهای شایع است و استرس شغلی یکی از عوامل اصلی کاهش بهره وری در سازمان ها و عامل ایجاد عوارض جسمی و روانی در کارکنان می باشد. کارکنان گروه پزشکی به دلیل بر عهده داشتن مسئولیت تامین سلامت بیماران تحت تاثیر عوامل متعدد استرس زا هستند، این مطالعه با هدف بررسی میزان استرس ناشی از کار در در یک گروه از پرسنل بهداشتی انجام شده است. مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی می باشد که بر روی پرستاران یکی از بیمارستان های نظامی تهران بودند. نمونه گیری از 51 پرستار شاغل در بیمارستان مذکور بصورت تصادفی ساده صورت گرفت. ابزار سنجش پرسشنامه استرس شغلی کریشنا بود. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزارspss و با استفاده از آمار توصیفی و آنالیز رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در مجموع اطلاعات 51 نفر پرستار تکمیل گردید. 9پرستار استرس کم (18٪)، 17 نفر استرس ‏متوسط (33%)، ‏‏20 نفر استرس بالا (39%) و 5 نفراسترس خیلی بالا ‏‏(8/9%) داشتند. ‏بر اساس آنالیز آماری رگرسیون خطی ارتباط معنی داری بین تنیدگی های ‏‏شغلی و بخش محل کار آنها ‏مشاهده شد. ‏ولی هیچگونه ارتباط معنی داری بین ابعاد ‏تنیدگیهای ‏شغلی و جنسیت مشاهده نگردید.‏‎‎‏ بحث و نتیجه گیری: استرس های شغلی موجود در حرفه پرستاری عمدتاً در اثر فشار کاری به وجود آمده و باعث افت کیفی و کمی خدمات خواهند گردید. شناخت عوامل متعدد استرس زای شغلی و برطرف کردن آنها، غنی سازی شغلی ، حذف شرایط نامطلوب کاری و دادن پاداش متناسب می تواند منجر به کاهش استرس شود.